💬 როგორც თქვეს, დათოს სამი დღის წინ ბინა შეუძენია. ხომ წარმოგიდგენიათ, რამხელა სიხარულით და ბედნიერებით სავსე მიიჩქაროდა საყიდლებზე…
–
✍️ დალი ბჟალავა, ჟურნალისტი, დაღუპული დათო ბართიას მეზობელი
–
⚫️ “ერთი გარდაცვლილის ვინაობა ცნობილია.. -ჩემი მეზობელი, დავით ბართია.
ერთი გარდაცვლილის ვინაობა ცნობილია… დღეს ეს სიტყვები თითქოს ჩვეულებრივ სტატისტიკად იქცა ჩვენს რეალობაში.
ციფრებს უკან კი ადამიანები დგანან… ისტორიები… ტკივილი… სიცოცხლეები, რომლებიც აღარასდროს გაგრძელდება.
⚫️ ამ ტრაგედიის უკან გაუბედურებული ოჯახებია… ის ოჯახები, სადაც დილით უვნებელი გავიდა ვიღაც სახლიდან, ჩვეულებრივი დღის საყიდლებზე, და ვეღარ დაბრუნდა…
⚫️ ერთი გარდაცვლილის ვინაობა ცნობილია… -ასეთი იყო ჩემი დღის ბოლო ნიუსი…
ჩემი მეზობელი, დავით ბართია – სადგურის მოედანზე ჩამონგრეული შენობის ნანგრევებში მოყვა და დაიღუპა.
ის ჩვეულებრივი გამვლელი იყო, რომელიც სიხარულით გულანთებული გამოვიდა იმ დღეს, სახლიდან…
⚫️ როგორც თქვეს, დათოს სამი დღის წინ ბინა შეუძენია. ხომ წარმოგიდგენიათ, რამხელა სიხარულით და ბედნიერებით სავსე მიიჩქაროდა საყიდლებზე – გეგმებით, ოცნებებით და ვერაფრით წარმოიდგენდა რა ელოდა. სად ეცალა მას ახლა სიკვდილისთვის?!
იმ დღეს ის ახალ ბინაში უნდა დაბრუნებულიყო — ახალი ცხოვრების დასაწყებად…
ბედნიერებით სავსე… მაგრამ ვეღარ დაბრუნდა.
⚫️დათო ახლად ნაყიდ სახლში უნდა დაბრუნებულიყო იმ დღეს – ახალ ცხოვრებაზე, ოცნებით სავსე და თავის ახალ სახლში ბედნიერი ცხოვრება უნდა გაეგრძელებინა.
არ ვიცი, ვინ დგას დათო ბართიას ტრაგედიის უკან. მაგრამ ვიცი –
⚫️ დათოს აღარავინ ელოდება სოფლის სახლში.
ვერც დედა ჩამოიღებს ცას კივილით.
ვერც მამის ღრიალი შეძრავს სამყაროს.
ორივე ისინი დიდი ხანია იმ სამყაროში არიან.
⚫️როგორი სამწუხარო და სულის შემძვრელია, რომ ასე ნაადრევად და ტრაგიკულად დათოც იმ გზას დაადგა…
მას თითქმის არავინ ჰყავს… (ოჯახის წევრებს ვგულისხმობ)
⚫️დარჩა მხოლოდ სოფელი — დათოს მონატრებული სოფელი…
და ახლა მთელი სოფელი ელოდება დათოს.
სოფელი, სადაც ყოველი ეზოდან ნამტირალევი ხალხი გამოდის…
⚫️სოფელი, სადაც დათო ყველას ახსოვს – ბავშვობიდან, პატარა ქერათმიანი, ხუჭუჭა ბიჭი… ვისაც ოდესღაც ხელში აყვავანილი დაჰყავდათ…
⚫️დათოსთვის იქ ყველაფერი მშობლიურია, იქ მისი ბავშვობაა, იცის, რომ იქ ყველას უყვარს და ყველას ტკივა მისი ტკივილი.
⚫️მის მოლოდინში ახლა იქ მდუმარება იქნება ისეთი, რომ ფოთლების შრიალიც კი ტკივილივით გაისმება.
⚫️სოფელი იტირებს დათოს ისე, როგორც საკუთარ შვილს — გულით, მთელი ტკივილით… დათოს სული ალბათ იგრძნობს — რომ არ დარჩენილა მარტო…
სოფელი გახდა მისი უკანასკნელი ოჯახი…
⚫️უფალმა დაგიმკვიდროს სასუფეველი…